Over lief, leed, lust en levensmoed

Weggelopen mannen, aangebakken eieren, verloren kapitalen, lekke waterbedden en geflopte voorstellingen: geluk is Mylou en Dorine niet aan komen waaien. Maar de twee cabaretières hebben de mouwen opgestroopt en de schouders eronder gezet. Ze zijn gepokt, gemazeld en door de wol geverfd. Frencken en Wiersma krijg je niet meer klein. In het programma bundelen zij hun krachten.

Iedereen krijgt het van jongs af aan te horen: om iets te bereiken in het leven moet je dúrven: laten zien wat je in huis hebt, je onderscheiden, uitblinken, winnen. Opzij, jij komt eraan.

Maar wat als je dat niet makkelijk voor elkaar krijgt en je zo’n beetje door leven, liefde en werk heen stumpert? Ben je dan laf? Een loser? Hoe zit het toch met lef: is het een natuurtalent, of kun je het leren? Misschien ben je juist moedig als je je zwakheden tot op de bodem verkent en aan anderen toont. Ja, misschien zijn losers de nieuwe winnaars.

Twee cabaretières laveren tussen lefgozers en lafbekken. Gewapend met piano en gitaar. In Waagstukken laten deze veelgeprezen liedschrijfsters het achterste van hun tong zien. Zij dagen elkaar en hun publiek uit, want je hebt moed nodig. Om door te gaan - of om er voor eens en voor altijd mee op te houden.